2012-01-18

Karakate-Irukurutzetako sarraskia

Urte berri, eraso berri inguruneari. Oraingoan elgoibartarrok maite dugun eta arnasa hartzera eta paisaia mirestera sarri joaten garan inguruaren aurka: Karakate-Irukurutzeta mendikatea. Orain igotzen denak tristura eta haserrea sentituko ditu. Joxe Miel Barandiaranek burua altzatu eta ikusiko balu zer triskantza egin duten bere “trikuharrien bidea”-n, parajea zaintzeko kobratzen dutenen axolagabekeriagatik, hankaz gora jausiko zen. Egurretan dabilen tonelaia handiko kamioiak ehunka metroko orbain sakonak egin ditu Muskurutxuko azal hauskorrean.

Basozaintzaren arabera, egurgileak bete egin ditu ezarritako baldintzak eta udarako sarraskia egin baino lehenagoko itxura bera izango du. Kutsatzaile edo erasotzaileek alegatu dezakeen aitzakia: “lasai, denboralditxo baten barru ez duzu ubeldurarik izango eta”.

Nola baimendu daiteke makinaria astuna erabiltzen duen basogintza flora, fauna eta kultur agerpenengatik oso hauskorra den eta babes bereziko erregimen juridiko duen natur intereseko eremua baten? Gainera, pinadi berriak landatzen ari dira.

Argi dago basogintza mota hau eta zonaldearen “babes berezia” ezin direla bat etorri. Eta, dirudienez, egun interes ekonomikoa ingurunearen gainetik dago eta honen zaintza paper bustia besterik ez da.
Hirigintza Antolatzeko Plan Orokorrari egin genion alegazioetan genion bezala, berrriz diogu: inguru honetan dauden koniferen landaketak kendu, pagadiei lehentasunezko babesa eman eta bertako zuhaitzak birlandatu lehenbailehen. Berandu egiten ari da.
Soraluzeko udala egiten ari den bezela, Elgoibarkoa ere pagoa landatzera ea noiz animatuko den, edo “Elgoibar berdea” rotondetara mugatuko da?




Año nuevo, agresion nueva al medio ambiente. Esta vez contra un lugar amado y frecuentado por lxs elgoibarresxs, Karakate-Irukurutzeta, donde subimos a respirar y admirar el paisaje. Quién suba ahora sentirá tristeza y rabia. Si Joxe Miel Barandiaran levantara la cabeza y viera qué destrozo ha sufrido su “ruta de los dólmenes”, por negligencia de quién cobra por proteger el paraje, se caería de culo. Un camión de gran tonelaje utilizado para sacar madera ha dejado profundas cicatrices de cientos de metros en la frágil piel de Muskurutxu.

La guardería forestal dice que el maderero ha cumplido las condiciones puestas y que para verano todo estará con el aspecto anterior al destrozo. Cualquier agresor o contaminador podría alegar lo mismo: “tranquilo, dentro de un tiempo ya no tendrás moratones”.

¿Cómo se pueden permitir ese tipo de trabajo forestal con maquinaria pesada en “un área de interés naturalístico con un régimen jurídico de especial protección debido a su muy elevada fragilidad por la presencia de manifestaciones florísticas, faunísticas y culturales”? Encima, se están haciendo nuevas plantaciones de pinos.

Está claro es que este tipo de uso forestal y la protección especial de la zona son incompatibles. Y, por lo que parece, actualmente el interés económico está por encima del medio ambiente y su “protección” es papel mojado.
Ya lo dijimos en nuestras alegaciones al PGOU: hay que sacar las plantaciones de coníferas, proteger con la máxima prioridad los hayedos y repoblar la zona con árboles autóctonos cuanto antes. Y ya se está haciendo tarde.
Cuándo se animará el Ayto. de Elgoibar a plantar hayas como está haciendo el de Soraluze, o su “Elgoibar berdea” se limita a las rotondas?



Argazkiak Morkaiko ME

Euskal Herriko I. Auzolan topaketa

Badia bi aste inguru Usurbilen antolautako Euskal Herriko I. Auzolan topaketan parte hartu gendula.

Ekimen honek Euskal Herriko udalerrixetan Auzolan taldiak eta proiektuak abian jartzia dinamizatzen daban Koordinazio eta Lankidetza Foro bat sortzia nahi du, herri garapenaren bidez pertsonen oinarrizko bIharrak asetzeko helburuakin. Proiektu horren justifikaziua egungo krisi globala da, eta batzuek esaten deben bezela, “Kapitalismo Globalaren Porrota”. Krisi horretan, Petrolioaren Gailur-jotzia oso gertu daukagun mehatxu bat da adibidez, gizateria osuantzat oro har, eta Euskal Herrixan bizi geran pertsonentzat bereziki.
Hori dala ta, zenbait proiektu sustatu dira ekimenetik, bestiak beste: ekoizpen eta kontsumo ekologikoko kooperatibak, trukea, tokiko txanponak, buruaskitasun energetikoa lortu nahi duten energia-kooperatibak, etxebizitza, hondakinak, hezkuntza, osasuna eta kultura-proiektuak. Lehen eguna izanda ezinezkua izan da proiekturik abian jartzia baina elkargune oso aberats bat sortu da. Herri desberdinetatik juandako lagunak elkartu garanez oso errealidade desberdinak topau ditxugu. Badia proiektu asko heuren herrixetan martxan dituztenak, baitxa momentuz martxan jarri ez arren gai hauen inguruko jakintza haundia dutenak, diagnostiko argiago bat egin dezaketenak... eta beste asko gu bezala, idea, esperientzia eta bide lagunak ezagutzera gerturatu garanak.

Sustatzea nahi izan diren gaixak oso interesgarrixak diala uste dogu eta gaurko idatzi hau kasu, hoietaz jardungo dogu lantzian behin.

Holako ekimenetan gertatu ehi dan bezela ez dau danon goguan inpresio bera laga. Baina espero dogu martxan jarri berri dian talde hauek herrixetako arazuei irtenbidia emateko alternatiba sendo bilakatzia. Ez da kasualitatia izan partehartzailien artian alkate eta zinegotzixak aurkitu izana. Gero eta argixao dago auzolanian eta elkarlanian oinarritutako gizarte bat biharko dogula gure etorkizuneko oztopuak gainditzeko, hau da, elkarbizitza soziala eta ingurune naturala errespetauko daban gizarte bat berreskuratzeko.
Honen arira gure blog-ian argitaratu genduan idatzi bat berreskuratu dogu gaur. Usurbilgo auzolan topaketan puntuetariko bat izan dana: Kataluinian azken urtietan ematen ari da mugimendu zabalaren azaleratzia. On ein deizuela!

•Homenaje a Catalunya II
Seguruenik zuetarikoren bati ezaguna egingo jakonburu hau, George Owell-ek gerra zibilian izan zaban esperientzia pertsonalaren inguruan idatziriko liburu famatu baten izenburua da eta. Baina gaurko hau, ez da gerra zibilaren inguruko gogoeta bat, nahiz izen bera duen, beraz, zer da hau? Hitz gutxitan esanda: dokumental bat, ikerketa bat, ekonomia iraunkor, deszentralizatu eta solidariuan eraikitzia azaltzen dabana. Lan banaketa hierarkiko eta indibidualistak gainditzen ditxuan sariak sortuz.

“Homenaje a Catalunya II” dokumentala ikerketa akademiko baten parte da. Kultura ekonomiko berrixak aztertzen ari da Kataluiniako unibertsitate irekiko ikerketa institutua (IN3), ekonomia ulertzeko eta bizitzeko modu berrixak ikertuz.

Dokumental hau lan talde profesional batek sortu du, 2010eko urtarrila eta uztailaren artian. Kataluniako hamalau toki desberdinetan grabatutako hirurogei elkarrizketek osatzen debe, berrogei ordutik gorako grabaketak jaso ondoren.

Proiektu hau, eztabaidak sortzeko eta gure etxian eta mundu osuan ikustezina dan fenomeno bat ikustarazteko sortua izan da. Ikuspuntu honetatik sortutako erreakziuek, erantzunek eta eztabaidek ikertzen jarraitzera bultzatzen gaitxuzte.

Beraz, “Homenaje a Catalunya II " EZ DA BUKATUTAKO LAN ITXI BAT, ikertzeko herramintxa bat da, jarraikortasuna izateko sortua dana.