PRAILEAITZ
kobazuloaren aldeko aurtengo ekitaldiei amaiera ezin hobea emateko
OKIL BELTZAK taldeak, ONGARRI zineklubaren laguntzarekin, Werner
Herzog zuzendari germaniarraren “AHAZTUTAKO AMETSEN HAITZULOA ”
filmaren emanaldia antolatu dugu
Abenduaren
13rako, gaueko 21:15ean Herriko Antzokian.
Pelikula honek erakusten digun Estatu frantziarraren hegoaldean
dagoen CHAUVET kobako labar-arte ikusgarriarekin aho zabalik geratuko
zarete.
Pasa den
asteko Praileaitz kobazuloaren gaineko ekitaldiek zapore gazi-gozoa
utzi digute. Alde batetik gozoa, bailarako ondarea den Praileaitzen
aurkitzen ari diren altxorrengatik, hizlarien eta jendearen parte
hartzea bikaina izan delako, azaldu den jende kopuruagatik baita
erakutsi duten interesa eta mailagatik ere. Izan ere, galderen
txandak hitzaldiak baino luzeagoak izatera ailegatu ziren.
Praileaitzez
gain, Moruko altxorra ere atera zen galderen txandan, eta hau ezagutu
eta babesteko ere zerbait pentsatu beharko dugu.
Adibidez, sorpresa polita hartu genuen igandeko ibilaldira etorri ziren
25 lagunekin, umeak eta aiton-amonak barne, euri, lokatz, sasi eta lur
karstikoaren gorabeherei giro ederrean aurre egin baitzieten.
Horregatik, eskerrak eman nahi dizkiegu Xabier Peñalver, Sonia San
Jose, Jabi Castro eta partehartzaile guztiei. Denok geneukan helburu
bakarra: gure ondare kulturala ezagutu eta zaintzea.
Espero dugu guk beste disfrutatuko zenutela aste honetan. Bejon deizuela.
Bestetik zapore gazia geratu zaigu, arazoak hortxe segitzen duela
erakusteko balio izan dutelako ekitaldiek. Praileaitzeko hainbat galeria
lurrez beteta daudenez ez da ezagutzen noraino iristen diren eta
babesgabe daude leherketen mendean. Kosta Legearen babesa 100 metrotik
20 metrora murrizteko asmoa betez gero, kobaren malda desagertzeko
zorian izango da. Hau da, harrobiaren interes ekonomikoak kulturaren
gainetik daude, politikariek galeriarentzat kontrakoa esaten duten
arren.
Xabier Peñalberren hitz hauek dira horren lekuko: “Os podéis imaginar
que haya un proyecto para derribar la catedral de Burgos, y que un grupo
de ecologistas haya encontrado una charca al lado con una especie de
ranas protegidas, y que el perímetro de protección de estas ranas sirva
para proteger la catedral de Burgos? Pues esto es lo que pasa en
Praileaitz actualmente. Praileaitz es patrimonio de todos, y lo tiene
que proteger el departamento de Cultura”
Alegia, Mutriku Natur Taldeak ikusi duela itsas-marea
Astigarribiaraino iristen denez, kosten legea aplikatzeak eman diola
Praileaitz kobazuloari babesa, Kulturak eman beharrean. Orain
mediterraneoko txiringitoen legeztatzea ekartzeko PPko gobernuak kosten
legea aldatzen badu, horrekin zerikusirik ez duen Praileaitzek babesa
galduko du, eta honekin guk eta ondorengoek galduko dugu betiko.
Gainera, historiaurreko arte eramangarriagatik oso ezaguna den
Ermittia I kobaren kasuan, autopistak egin zion kraterraz gain, isileko
induskariak koba ustiatzen ari direla in situ ikusi genuen. Dagokionari
eskatzen diogu babes dezala ondarea behar den bezala.
Bukatzeko, Udalak ekintzak iragartzeko kartelak kendu zizkigun beste
behin, gure esfortzua eta diru gastua biderkatuz. Etxeberria jauna, noiz
utziko diozu adierazpen eskubidea zapaltzeari?
Barreneko gure txokoan aditzera eman dugunez, Praileaitzen aldeko ekitaldia antolatu dogu aste honetan
Hemen egitaraua eta Barren.net -en publikatutako notizia
Sasiolatik berri on bat datorkigu, azkenean. Izan ere, Xabier
Peñalver-en lan-taldearen eskutik indusketa kanpaina berri bat abian da
Praileaitzeko kobazuloan.
Behe Madelein aldiko (K.a. 15.500) mailan topatutako zintzilikario eta
tresnen garrantzia ezaguna bada, oraingoan Solutre aldiko (K.a.
17.000-19.000, aurkitutako margoen garaia) eta Gravette aldiko (K.a.
25.000) mailak aztertzea izango da helburuetako bat. Ikerketa berri
hauek gauzatzeko Gipuzkoako Aldundiko Kultura Sailak 30.200 euro jarri
ditu. Azken hiru urte eta erditan, gure ondare kulturala babestu behar
zutenen utzikeriak Paleolitoko altxor hau desagertzeko arriskuan utzi
dute: babes perimetro lotsagarria ezarri zuten, Amenabar taldeko
harrobian leherketak egiten jarraitzen dute eta koba kokatuta dagoen
mendi magalaren zati bat ere jan egin dute Kosta Legea hautsiz.
Praileaitz haitzuloaren egungo egoerari eta bertan egin diren azken
aurkikuntzei berri izan dezazuen, OKIL BELTZAK taldekook ekitaldi
batzuek antolatu ditugu indusketak amaitzearekin batera. Hona hemen programa:
Azaroak 13, martitzena. Filma: Labar arteari buruzko dokumentala eta
Praileaitz haitzuloaren egoera legalaren azalpenak, 19:00etan Kultur
Etxean.
Azaroak 15, eguena. Hitzaldia: Xabier Peñalver eta Sonia San Jose arkeologoak. 19:00etan Kultur Etxean.
Okil
Beltzak taldeak, Gipuzkoako beste taldeekin batera, "FORAY 48B"
plagizida mendi, laborantza eta manatialetara masiboki EZ fumigatzeko
eskatu nahi du eta Gipuzkoako Foru Aldundia eta herritarrak fumigazioaren arriskuaz
ohartarazi.
OKIL BELTZAk taldeak
alarma gorria piztu du: Iraileko hirugarren astetik aurrera Diputazioak masiboki
Foray 48B plagizida airetik bota nahi duelako Deba bailaran ere,
tartean gaur Elgoibarren ibili da hegazkina. Gipuzkoako milaka eta milaka hektarea hartzen
dituen baso intentsibo (pinadi,...) eta monokultibo honek dakartzan
hainbat gaixotasunen inguruan arreta izatea nahi dugu, aurreko
hamarkadetan aurrera eramandako baso-politika intentsiboak eta
monokultibo komertzialek sortutako arazoak, egun etorkizunik ez
duelako, eta
arazo ekologiko eta gastu ekonomiko neurri gabeak besterik ez
dituelako sortzen.
Esanda bezela, Pinuaren
baso-politika iraganeko produktua da, mendien ikuspegi neoliberal
batean errotua, eta mendietako baliabide naturalak muturreraino
ustiatzea bilatu du ondorengoetan erreparatu gabe. Hala eta guztiz
ere, ingurumen eta osasun publiko egokia bermatzeko, Diputazioak
uztiapen intentsiboen praktika hausnartu
beharko lukela deritzogu, sektore pribatuen onura interes
partikularren (Jabe Forestalen Elkartearen) mesederako diru publikoz
finantziatzen ari direlako (Azken fumigazio honen kostua 83.000euro).
Egin nahi dena bezelako
intoxikazio masibo hauek (7.000 hektarea), basoak, belardiak,
laboreak, babestutako guneak eta Natura 2000 sarea-guneak,
ibai-kanalak, iturburuak, baserri eta ekosistemak erasotuko ditu, eta
dena basoen kudeaketa pribatua bultzatzeko politika intentsiboak
onuratzeko izan dela behin eta berriz salatu dugu, ekologista,
naturzale, nekazari eta osasun inguruko elkarteok, bai Euskal Herrian eta baita
mundu zabalean ere.
Era berean, ziurtagiri
ekologikoko agroganadutegi haztegiak, ur kanalak eta ur iturburuak,
hainbat flora eta fauna espezie basati (intsektuak eta ornogabeak,
anfibioak, hegaztiak, saguzarrak, eta abar), eta interes mikologikoko
beste hainbat espezie oso sensibleak dira mota honetako kontaminazio
kimiko-biologiko indiskriminatuari.
Bertako
erlearen egoera ere delikatua da, beharrezkoa
bait da loretako polinizazioa lortzeko, eta liztor asiarraren
inbasioaren ondorio larrieri milaka hektarearen fumigazio
indiskriminatua gehitzen badiogu, erleari azkena emateko bultzadatxoa
ematen ari gara.
Bereiziki erlezaineri,
elikadura subirautzan lan egiten duten nekazarieri, Mendi elkarteeri
eta fumigazioak eragingo dien 60 herrietako udal agintari eta
herritarrei dei egiten diegu Diputazioaren
baso-politika intentsiboaren ekintza berri honi aurre egiteko, baso
politika berraztertu eta kalte ekologiko zein ekonomikoak murriztea
eskatzeko
2009/128/CE direktiban, plagizida
jasangarrien erabileraren inguruan 9.artikuan aireko pulberizazio
orokorren debekua bermatu behar dela dio
Foray 48B Plagizida,
Bacillus turigiensis bakteriaz eratua dago. Nekazaritza ekologikoan
erabiltzen den bakteria izan arren, tratamendu oso lokalizatuetan eta
fruta arboletan erabiltzen da. Baina
fumigazio aereoa era masiboan aplikatzea da arriskutsuena.
Diskriminazio gabe barneratzen bait da basabizitzaren habitatean:
manantialak, errekak, flora eta fauna espezie basati ugariri eragingo
dio, eta baita bertako biztanleei ere fumigatua izan den eremuan.
Kanadan
(http://www.sensociety.org/?q=nospray1) ekologisten, udalerrien,
erlezainen eta nekazarien kexa handien ondoren, gobernuak gelditu
egin ditu airetiko Foray 48B pestizida fumigatzeak, preseski gaur
egun Foru aldundiak Gipuzkoan erabili nahi dituenak.
Erresuma Batuan, airetiko
fumigazioen inguruan indarrean dagoen araudian propio ageri da
agintariei (osasun arlokoak barne), interes taldeeri eta
pulberizaziotik 25mtarako biztanleeri fumigatu aurretik galdeketa
egitea eta abisu seinaleak erabiltzea.
Beste alde batetik,
Gipuzkoako ingurumen eta kontserbazionismo inguruko 16 taldek
osatutako plataforma eta egungo arduradun foralen arteko zenbait
bileretan aurkeztu ditugun txostenetan eskatzen dugu baso naturalak
(hariztiak, artadiak, pagadiak, ...) berreskuratzeko eta behingoz
baso-politika intentsiboa eta horrek dakartzan eremu naturaletako
agrokimikoen erabilera masiboa alde batera uzteko. Gure ordezkariek berriki adierazi digutenez, guk eskatzen dugunarekin ados daude, baina badirudi
lobby forestalen presioa interes publikoa eta bioaniztasunaren,
ingurumenaren eta osasun publikoaren (intoxikazioak, gaixotasunak
endokrinoak, asma, buruko minak, etab.) gainetik daudela gaurko kasuak erakutsi digunez, beraz, FUMIGAZIOAK ETEN eta baso politikan egin nahi diren aldaketak bizkortzeko eskatzen dugu.
Harrigarria
da sektore pribatu eta desprestigiatu batek (jabe forestalen
elkarteak) Gipuzkoako basoak hondamendira eraman dituen (basogintza
intentsiboa, gure mendiak artifizialdu izana, diru-laguntza publikoen
menpekotasuna handia, habitat naturalen eta espezien desagertzea,
monokultibo landaketak, paisaiaren deuseztatzea, etab.) irizpideek
sortutako arazo (Izurrite) bat konpontzeko errekurtso publiko
ekonomiko handiak bereganatzea. Are gehiago ingurumenari kalteak eta
osasun arazoak gizarteratzen dira, mozkinak esku pribatuetan geratzen
diren bitartean.
Horregatik, Okil beltzak
taldeak, Gipuzkoako beste taldeekin batera zera eskatzen du:
1) Bilduri, hartutako konpromezuak beteaz, baso naturalen errekuperazio masiboari
ekiteko
2) Gipuzkoako Foru
Aldundiari, aldatu dezala mendietako eta natura inguruneko zuzendari
nagusia (Julian Unanue), interes pribatua eta politika
ultraintentsiboak bultzatzen ari delako aurreko legealdietan bezela,
horrek dakartzan eragin kaltegarriekin.
3) GFAko Basogintza eta
Ingurumen zuzendaritzari, babestutako eremuak, habitat natural eta
mehatxatutako espezieen kontserbazioan hasteko, eta iraganeko
politika neoliberal eta fondo publikoen desbideraketa lobby pribatuen
eskuetara joaten ez dezala utzi
4) Landa Garapenerako
Departamentuari, fumigazioetara bideratutako dirua ingurumen alorreko
beste gai batzuetara bideratzea, adibidez, liztor asiarraren arazoari irtenbideak bilatzeko.
Elgoibarren.net atariko gure txokoan sartutako post-a.
Ze antzekotasun daukate Españistanek eta Elgoibarristanek?
Udaletxeko piparpotua kontutan hartu gabe esan nahi genduan.
Aleix Saló komikilari katalanak eginiko Españistan bideoa ikustera gonbidatzen zaituztegu (barka, gazteleraz bait dago hau ere):
Eta, Simiokraziaren eta HAPOkraziaren artean ezberdintasunik aurkituko zenuke?
Aurreko bideoaren egile beraren Simiocracia izeneko bideo honek, berriz, euskaraz dauzka azpitituluak:
Zuloan sartu gaituzten errezetak, hots, bizkarroiak herritarron kontura aberastea albo batetara utzi beharko litzatekeen bitartean, Elgoibarren 2012 urtean HAPOa onartzeko zorian daudela ezin dugu sinestu. Ez da harritzekoa plana egiteko nor aukeratu duten ikusita. Florentino Perez edo Emilio Botin-en errezetak Elgoibarren: Kakahueteak eta bananak.
Elikadura, oinarrizko behar fisiologikoak betetzeko ekoizgarri
izatetik, gobernuen laguntzaz, negozio segurua izatera pasatu da
ekoizle handien eta banatzaile handien industriarentzat. Hori zuzenean
elikaduraren kalitatearen kontra dixe, eta horrek gure osasunian kalteak
eragin ditzak. Hurrengo bideoan, ekoizpenaren mugak non daozen ikustia nahi dogu.
Ekoizpena epe motxera optimizatzeko tekniketan, transgenikoarekin jo dogu, eta ezin bestean, Monsanto etxearekin topo egin dogu parez pare.
Hemen ikusi leike Espainiako aurreko gobernuan nun zaguan lotura: Cristina Garmendia
Lotsagarrixa klaserik gabeko politikari hauek egiten dabena!!!
Sarreratxua eginda, gaurko gaixari helduaz, Frantzian egin zaben beste bideo honekin gatoz orainguan: "Le monde selon Monsanto"
"Mundua Monsantoren arabera" ikusteko gaztelerazko bertsiua
ere badago, eta hori ikustera gonbidatu nahi zaituztegu gaurkuan. Dana
suntsitzen daban pestiziden inguruan berba egiten dau, beraiek saltzen
daben hazi transgenikua izan ezik:
Elikaduraren inguruan berba egitia modan jartzen ari da. Barazkijale
izatea zan lehenengo entzun genduana. Ondoren jangai ekologikua,
makrobiotika edo paleodieta bezelako terminuak entzun ditugu.
Elikatzeko era berrixak gaixotasunak sendatziakin ere lotzen dira.
Gu
haratago jungo gera, gure ezjakintasunetik, baina elikadurak sendatu
biharrian, elikadura dala gaixotzen gaitxuna esatera ausartzen gera.
Sarian
daozen dokumental eta testu batzuk zuengana hurbiltzen saiatuko gera.
Testu batzuk euskaraz dagoz, baina bideuak orokorrian erderaz daude,
batzuk gaztelerara itzulitxa.
Hasteko, FOOD INC. dokumentala proposatzen dizuegu. Dokumental hau 10 minututako 6 zatitan banatua dago youtuben. Hemen lehena:
Hurrengo zatiak ikusi nahi badituzue klikatu azpian
Okil beltzen txoko berri baten berri eman nahi dizuegu;
Lehenagotik blog hau daukagun arren, Elgoibarrekin eta euskararekin daukagun konpromezuarekin segitxuaz, eta elgoibarrenen.net-i esker, txoko hau erabiltzen hasiko ginen joan zen Urritik.
Hemen ere publikatzen jungo gera hango berrixak, baina zuzenian hura ikusteko:
Txoko
honen edukixan inguruan laburpen bat egitia gaitza da, izan ere, zer da
ba Okil Beltzak? Ez dakigu hitzez hitz definizio zehatz bat ematen,
baina gauza bat argi daukagu: gure etorkizuna ahal dan neurrian guk
eraikitzeko asmua daukagu, eta konpromezu sendo hortan oinarrituriko
bizimodu bat defendatzen dogu. Lanerako goguekin eta bizitza ulertzeko
beste filosofia batekin alkartzen geran lagun talde bat gara. Etiketak
ez jakuz gustatzen eta blog honetan erakutsi nahi dizuegun bezela,
iritzi eta kontu ezberdinak amankomunian jartzen dittugun lagun talde
bat gara eta bestien ikuspuntutik ikasten saiatzen gara. Finean, ez dogu
inongo korronterik segitzen arrain hilek bezela.
Beste
ikuspuntu batzuk ezagutu nahixan mundura begira jardun behar dugula
(zeharka bada ere) uste dogu. Atzerriko gizarteei begirada bat botatzeak
gure arazoei aplikatzeko moduko irtenbide alternatibo ugari ikusteko
aukera ematen digu, bere alde on eta txarrekin, baina 3. pertsonan ikusi
ahal izateko aukerarekin, busti gabe alegia. Elementu edo gertaera
komun batekiko ikuspuntu desberdin asko jasotzeko aukera ere eskaintzen
digu. Gure bizimodua dela eta, baloratzen ez dugun inguruko
aberastasunaz jabetzeko balio dezake. Hau dela eta, guk sortutako
notizia edo textuak euskaraz aurkituko dituzu baina testu hauetaz gain,
loturak, bideo eta abarrak estekatu edo kopixatuko ditugu blogean, eta
hauek euskaraz nahiz jatorriko hizkuntzan aurkituko dituzue.
Beraz, nahi duzuenori gonbita pasatzea besterik ez jaku falta, zuen
iritzixak beti ongietorrixak izango dira eta, zer esanik ez, zuen ideia
edo ekarpenak.
"A farm for the future" izenburua duen dokumental hau 2009ko otsailean igorri zen lehen aldiz BBC-ren Natural World seriearen baitan. Rebecca Hosking da egilea eta dokumental honen protagonista. Basa-bizitza ardatz duten dokumentalak ekoizten jardun eta gero bere sorterrira, Devon-era itzultzen da gurasoen etxalde zaharraren kargu egiteko. Baina Ingalaterrako hegoaldean kokatutako etxalde honetan Rebeccak badu kezkatzeko arrazoirik.
Rebecca eta bere aita Devon-eko etxaldean arkumea eta txakurrarekin
Azken hamarkadetan, elikagaiak ekoizteko iraunkorrak ez diren erregai fosil "merke" eta anitzen menpe bizi gara. Hauen erreserben gainprodukzioak eragindako prezio igoerek, energetikoki guztiz menpeko bihurtu dugun elikagaien produkzioa aurrekaririk gabeko bidegurutze batean aurkitzen da.
Elikagai produkzio modu desberdin eta iraunkorrak bilatzeko asmoz, aditu eta aritu ezberdinekin elkarrizketatzen da, besteak beste, "pico del petroleo" delako arazoaren gaineko ikastaro didaktiko eta azkarra emango dioten Colin Campbell eta Richard Heinberg espezilistekin, eta permakultore, ekintzaile eta ikerlari ezberdinekin. Hauek denak, etorkizuneko nekazaritzaren gakoak naturak berak ematen dituenaren ideiarekin bat eginez. 48 minutu hauetan, Rebeccak nekazaritza iraunkor bat lortzeko alternatiba ezberdinak esploratuko ditu bere etxaldearen birmoldaketa ebaluatzeko, helburua erregai fosilen dependentziarik gabeko produkzioa izanik.
Urte berri, eraso berri inguruneari. Oraingoan elgoibartarrok maite dugun eta arnasa hartzera eta paisaia mirestera sarri joaten garan inguruaren aurka: Karakate-Irukurutzeta mendikatea. Orain igotzen denak tristura eta haserrea sentituko ditu. Joxe Miel Barandiaranek burua altzatu eta ikusiko balu zer triskantza egin duten bere “trikuharrien bidea”-n, parajea zaintzeko kobratzen dutenen axolagabekeriagatik, hankaz gora jausiko zen. Egurretan dabilen tonelaia handiko kamioiak ehunka metroko orbain sakonak egin ditu Muskurutxuko azal hauskorrean.
Basozaintzaren arabera, egurgileak bete egin ditu ezarritako baldintzak eta udarako sarraskia egin baino lehenagoko itxura bera izango du. Kutsatzaile edo erasotzaileek alegatu dezakeen aitzakia: “lasai, denboralditxo baten barru ez duzu ubeldurarik izango eta”.
Nola baimendu daiteke makinaria astuna erabiltzen duen basogintza flora, fauna eta kultur agerpenengatik oso hauskorra den eta babes bereziko erregimen juridiko duen natur intereseko eremua baten? Gainera, pinadi berriak landatzen ari dira.
Argi dago basogintza mota hau eta zonaldearen “babes berezia” ezin direla bat etorri. Eta, dirudienez, egun interes ekonomikoa ingurunearen gainetik dago eta honen zaintza paper bustia besterik ez da.
Hirigintza Antolatzeko Plan Orokorrari egin genion alegazioetan genion bezala, berrriz diogu: inguru honetan dauden koniferen landaketak kendu, pagadiei lehentasunezko babesa eman eta bertako zuhaitzak birlandatu lehenbailehen. Berandu egiten ari da. Soraluzeko udala egiten ari den bezela, Elgoibarkoa ere pagoa landatzera ea noiz animatuko den, edo “Elgoibar berdea” rotondetara mugatuko da?
Año nuevo, agresion nueva al medio ambiente. Esta vez contra un lugar amado y frecuentado por lxs elgoibarresxs, Karakate-Irukurutzeta, donde subimos a respirar y admirar el paisaje. Quién suba ahora sentirá tristeza y rabia. Si Joxe Miel Barandiaran levantara la cabeza y viera qué destrozo ha sufrido su “ruta de los dólmenes”, por negligencia de quién cobra por proteger el paraje, se caería de culo. Un camión de gran tonelaje utilizado para sacar madera ha dejado profundas cicatrices de cientos de metros en la frágil piel de Muskurutxu.
La guardería forestal dice que el maderero ha cumplido las condiciones puestas y que para verano todo estará con el aspecto anterior al destrozo. Cualquier agresor o contaminador podría alegar lo mismo: “tranquilo, dentro de un tiempo ya no tendrás moratones”.
¿Cómo se pueden permitir ese tipo de trabajo forestal con maquinaria pesada en “un área de interés naturalístico con un régimen jurídico de especial protección debido a su muy elevada fragilidad por la presencia de manifestaciones florísticas, faunísticas y culturales”? Encima, se están haciendo nuevas plantaciones de pinos.
Está claro es que este tipo de uso forestal y la protección especial de la zona son incompatibles. Y, por lo que parece, actualmente el interés económico está por encima del medio ambiente y su “protección” es papel mojado.
Ya lo dijimos en nuestras alegaciones al PGOU: hay que sacar las plantaciones de coníferas, proteger con la máxima prioridad los hayedos y repoblar la zona con árboles autóctonos cuanto antes. Y ya se está haciendo tarde.
Cuándo se animará el Ayto. de Elgoibar a plantar hayas como está haciendo el de Soraluze, o su “Elgoibar berdea” se limita a las rotondas?
Badia bi aste inguru Usurbilen antolautako Euskal Herriko I. Auzolan topaketan parte hartu gendula.
Ekimen honek Euskal Herriko udalerrixetan Auzolan taldiak eta proiektuak abian jartzia dinamizatzen daban Koordinazio eta Lankidetza Foro bat sortzia nahi du, herri garapenaren bidez pertsonen oinarrizko bIharrak asetzeko helburuakin. Proiektu horren justifikaziua egungo krisi globala da, eta batzuek esaten deben bezela, “Kapitalismo Globalaren Porrota”. Krisi horretan, Petrolioaren Gailur-jotzia oso gertu daukagun mehatxu bat da adibidez, gizateria osuantzat oro har, eta Euskal Herrixan bizi geran pertsonentzat bereziki.
Hori dala ta, zenbait proiektu sustatu dira ekimenetik, bestiak beste: ekoizpen eta kontsumo ekologikoko kooperatibak, trukea, tokiko txanponak, buruaskitasun energetikoa lortu nahi duten energia-kooperatibak, etxebizitza, hondakinak, hezkuntza, osasuna eta kultura-proiektuak. Lehen eguna izanda ezinezkua izan da proiekturik abian jartzia baina elkargune oso aberats bat sortu da. Herri desberdinetatik juandako lagunak elkartu garanez oso errealidade desberdinak topau ditxugu. Badia proiektu asko heuren herrixetan martxan dituztenak, baitxa momentuz martxan jarri ez arren gai hauen inguruko jakintza haundia dutenak, diagnostiko argiago bat egin dezaketenak... eta beste asko gu bezala, idea, esperientzia eta bide lagunak ezagutzera gerturatu garanak.
Sustatzea nahi izan diren gaixak oso interesgarrixak diala uste dogu eta gaurko idatzi hau kasu, hoietaz jardungo dogu lantzian behin.
Holako ekimenetan gertatu ehi dan bezela ez dau danon goguan inpresio bera laga. Baina espero dogu martxan jarri berri dian talde hauek herrixetako arazuei irtenbidia emateko alternatiba sendo bilakatzia. Ez da kasualitatia izan partehartzailien artian alkate eta zinegotzixak aurkitu izana. Gero eta argixao dago auzolanian eta elkarlanian oinarritutako gizarte bat biharko dogula gure etorkizuneko oztopuak gainditzeko, hau da, elkarbizitza soziala eta ingurune naturala errespetauko daban gizarte bat berreskuratzeko.
Honen arira gure blog-ian argitaratu genduan idatzi bat berreskuratu dogu gaur. Usurbilgo auzolan topaketan puntuetariko bat izan dana: Kataluinian azken urtietan ematen ari da mugimendu zabalaren azaleratzia. On ein deizuela!
•Homenaje a Catalunya II
Seguruenik zuetarikoren bati ezaguna egingo jakonburu hau, George Owell-ek gerra zibilian izan zaban esperientzia pertsonalaren inguruan idatziriko liburu famatu baten izenburua da eta. Baina gaurko hau, ez da gerra zibilaren inguruko gogoeta bat, nahiz izen bera duen, beraz, zer da hau? Hitz gutxitan esanda: dokumental bat, ikerketa bat, ekonomia iraunkor, deszentralizatu eta solidariuan eraikitzia azaltzen dabana. Lan banaketa hierarkiko eta indibidualistak gainditzen ditxuan sariak sortuz.
“Homenaje a Catalunya II” dokumentala ikerketa akademiko baten parte da. Kultura ekonomiko berrixak aztertzen ari da Kataluiniako unibertsitate irekiko ikerketa institutua (IN3), ekonomia ulertzeko eta bizitzeko modu berrixak ikertuz.
Dokumental hau lan talde profesional batek sortu du, 2010eko urtarrila eta uztailaren artian. Kataluniako hamalau toki desberdinetan grabatutako hirurogei elkarrizketek osatzen debe, berrogei ordutik gorako grabaketak jaso ondoren.
Proiektu hau, eztabaidak sortzeko eta gure etxian eta mundu osuan ikustezina dan fenomeno bat ikustarazteko sortua izan da. Ikuspuntu honetatik sortutako erreakziuek, erantzunek eta eztabaidek ikertzen jarraitzera bultzatzen gaitxuzte.
Beraz, “Homenaje a Catalunya II " EZ DA BUKATUTAKO LAN ITXI BAT, ikertzeko herramintxa bat da, jarraikortasuna izateko sortua dana.