2011-07-21

Lerun Txiki-Morterika

Epaitegietan gure salaketak bere bidea jarraitzen zuen bitartean, batere lotsarik gabe poligonoa egiteko zeukaten lehenengo traba kendu zuten gainetik, epaiaren emaitza jakingo balute bezela, justiziaren gainetik. Guk gure esku zegoen ia guztia egin dugulakoan gaude.

De Lerun txiki

Hain leku dotoreaz disfrutatzen jarraitu ahal izateko

De Lerun txiki

Lehenik basarria galdu genuen
De Lerun txiki

De Lerun txiki

Halere, bertan pasatakoak betirako geratuko dira gure oroimenean
De Lerun txiki

De Lerun txiki

De Lerun txiki

De Lerun txiki




ATZERA BOTA DUTE LERUN TXIKI-MORTERIKAKO PLAN PARTZIALAREN AURKAKO ERREKURTSOA

EAEko Auzitegi Nagusiak atzera bota du Lerun Txiki baserria eta bere ingurua babesteko asmoz aurkeztu genuen errekurtsoa.

Epaiaren arabera, plan partzialak ez du behar ingurumen eraginaren azterketarik, eremuko ubideekiko gutxieneko tarte legalak jasotzen ditu, ondare kultural gisa katalogatu gabe zegoela-eta Lerun txiki baserriak ez du merezi babesik eta (paperean) ez du urratzen ingurugiro eta pertsonen zaintza.

Ez gaitu ustekabean harrapatu. Esperantza handirik izan ez arren saiatu beharra geneukan, batez ere, azken 30 urteetan Elgoibarko hirigintza planifikatu duten jarduna argitara ateratzeko: ekoizpenaren hazkunde etengabea eta etekin azkarraren bila (jeneralean beraiena) eta Natura eta pertsonekiko begirunerik gabe. Jakingo al dugu inoiz lindanez kutsatutako lurren inguruan gertatutakoa? Eta Ballegoitxiko amarruaz?
Epai honek ez digu Lerun Txiki-Morterikako industrigunearekiko dugun iritzia aldatuko: makur batzuen kontu korronteak loditzeko Deba ibaiaren kilometro bat, hiru baserri, ondo zaindutako baso autoktonoa eta lur sail itzela txikitu behar zituen jokaldi urbanistikoa. Eta gune batzuetan atzera egin badute ere, ez da izan ingurugiroari dioten errespetuagatik, gainetik duten erakundeak aginduta baizik.

Gai honetan inbertitu ditugun denbora, lan eta diru guztia ondo jarrita izango dira Elgoibartarren artean ondare kulturala eta ingurumenaren zaintzaren beharraren gogoa zabaltzeko balio izan badu. Konturatu gabe pasatu ez delaren seinale da ikastolako umeek ea zergatik bota zuten Lerun Txiki alkateari galdetu ziotenean.

Elgoibar Berdeaz ahoa betetzen zaienez, ez dute arazorik edukiko eredugarri izan eta eskatu dugun bezala egungo legedia beteaz Ingurugiro Inpaktuko Txostena egiteko, nahiz eta epaiak 92ko proiektua denez, ez dela behar esan.

Udalari eskaera publikoa eginez bukatu nahi dugu idatzi hau: LERUN TXIKI BASERRIAREN HONDAKINEN ALBOAN BIZI DEN IA 200 URTEKO HARITZAREN INDULTUA ESKATZEN DUGU. Gure historiaren parte da zuhaitz hau, baita txori, mamorro, onddo eta goroldioen habitata ere. Begirune osoa zor diogu mirari natural honi.

De Lerun txiki


DESESTIMADO EL RECURSO PARA LA ANULACION DEL PLAN PARCIAL DE LERUN TXIKI-MORTERIKA

El Tribunal Superior de Justicia de la CAV ha desestimado el recurso que presentamos para proteger el caserío Lerun Txiki y la zona natural que lo rodea.

Según la sentencia: no es preciso estudio de impacto ambiental en el Plan Parcial, éste respeta los límites legales de separación con el río Deba, el caserío (los escombros, mejor dicho) Lerun Txiki no merece protección al no estar catalogado (porque no les interesaba) como patrimonio cultural, y no vulnera (sobre el papel) el deber de protección del medio ambiente y de las personas.

A pesar de la pena que nos ha dado, no nos ha pillado de sorpresa. No teníamos demasiadas expectativas pero había que intentarlo, más que nada, para sacar a relucir como funcionan quienes persiguiendo el aumento constante de la producción y el beneficio rápido (el suyo, generalmente) han planificado el urbanismo en Elgoibar en los últimos 30 años: sin respeto hacia la Naturaleza y a las personas. ¿Sabremos algo de las tierras contaminadas con lindane? ¿Y del pufo de Ballegoitxi?

Esta sentencia no cambia nuestra opinión sobre el polígono industrial de Lerun Txiki-Morterika: un pelotazo urbanístico que iba a destruir un kilometro del río Deba, tres caseríos, un bosque autóctono bien conservado y una superficie de tierra enorme para beneficio de las cuentas corrientes de unos pocos listos. Y que sólo se han echado atrás en parte, no por su conciencia medioambiental, sino porque les han obligado instancias superiores.

Todo el tiempo, esfuerzo y dinero que hemos invertido en este asunto estará bien empleado si ha servido para concienciar a la gente de Elgoibar de la necesidad de proteger el medio ambiente y el patrimonio cultural. Cuando l+s niñ+s de la ikastola le preguntan al alcalde por qué han derribado Lerun Txiki es señal de que el tema no ha pasado desapercibido.

Ya que se les llena la boca con Elgoibar Berdea, no tendrán problemas para dar ejemplo y tal y como lo hemos solicitado, realizar un Estudio Impacto Ambiental, aunque el dictamen haya dicho que no hace falta porque el proyecto es del 92.

Queremos acabar este escrito con una petición pública al ayuntamiento: PEDIMOS EL INDULTO PARA EL ROBLE DE CASI 200 AÑOS QUE VIVE JUNTO A LOS ESCOMBROS DEL CASERÍO LERUN TXIKI. Este árbol es parte de nuestra historia y hábitat de pájaros, insectos, hongos y musgos. Merece nuestro respeto como la maravilla natural que es.

De Lerun txiki

Hemen ikusi dezakezue notizia prentsan
Noticias de Gipuzkoa
Diario Vasco

2011-06-16

“Homenaje a Catalunya II”

     Seguruenik zuetarikoren bati ezaguna egingo zaio izenburu hau, George Owell-ek gerra zibilean izan zuen esperientzia pertsonalaren inguruan idatziriko liburu famatu baten izenburua da eta. Baina gaurko hau ez da gerra zibilaren inguruko gogoeta bat, naiz izen bera duen, beraz, zer da hau? Hitz gutxitan esanda: dokumental bat, ikerketa bat, ekonomia iraunkor, deszentralizatu eta solidarioaren eraikitzea azaltzen duena. Lan banaketa hierarkiko eta indibidualistak gainditzen dituen sareak sortuz.

     “Homenaje a Catalunya II” dokumentala ikerketa akademiko baten parte da. Kultura ekonomiko berriak aztertzen ari da Kataluiniako unibertsitate irekiko ikerketa institutua(IN3), ekonomia ulertzeko eta bizitzeko modu berriak ikertuz.

      Dokumental hau lan talde profesional batek sortu du, 2010eko urtarrila eta uztailaren artean. Catalunyako hamalau toki desberdinetan grabatutako hirurogei elkarrizketek osatzen dute, berrogei ordutik gorako grabaketak jaso ondoren.

      Proiektu hau, eztabaidak sortzeko eta gure etxean eta mundu osoan ikustezina den fenomeno bat ikustarazteko sortua izan da. Ikuspuntu honetatik sortutako erreakzioek, erantzunek eta eztabaidek ikertzen jarraitzera bultzatzen gaituzte.

       Beraz, “Homenaje a Catalunya II" EZ DA BUKATUTAKO LAN ITXI BAT, ikertzeko herraminta bat da, jarraikortasuna izateko sortua dena.

DOKUMENTALA kusi nahi baduzue klikatu beheko pantailan



    Ea zer iruditzen zaizuen. Zuen ideiak eta sentzazioak entzuteko desiatzen gaude beti. Animatu eta idatzi nahi duzuenean gure helbidera: okilbeltzak@gmail.com

2011-05-06

Paguak

http://www.diariovasco.com/v/20110426/al-dia-local/fosiles-vivientes-20110426.html

Fósiles vivientes

Existen 142.000 hayas trasmochas en Gipuzkoa, el 70% en manos privadas


Somos la envidia de Europa. Tenemos unas 142.000 hayas trasmochas en Gipuzkoa, 82.000 en Álava y 59.000 en Bizkaia. Inglaterra tiene 15.000 -¡diez veces menos que Gipuzkoa!- y ya es sabido que en más de una ocasión han venido los ingleses para conocer nuestras viejas técnicas de trasmoche.
Hay mucha gente que, al ver un haya trasmocha, piensa que es el aspecto natural de esta especie arbórea. No es así. El haya, si no interviene el hombre, es un árbol de tronco recto y de gran talla, que alcanza los 35 ó 40 metros, y una copa ovalada en su tercio superior. Si el árbol crece aislado (no en espesura) cambia radicalmente, se abre muy pronto, ramificándose desde abajo y variando mucho la copa.
Los vascos comenzaron a trasmochar las hayas y los robles hace mucho tiempo. Tenemos algunos ejemplares vivos de más de 300 año, y muchísimos de 100-150 años. El trasmoche consiste en cortar completamente el árbol a una distancia del suelo de unos dos metros. Se efectúa la operación cuando es un ejemplar robusto, de al menos dos palmos de diámetro. A partir de esa línea de corte, el árbol produce varias ramas nuevas, que a su vez son cortadas de allí a unas décadas. La técnica estaba destinada a conseguir tanto madera para tabla como -sobre todo- madera para carbón vegetal. Otra ventaja de este tipo de bosque es que permitía compaginar los usos ganadero y forestal. Además, se ha comprobado que el trasmoche duplica la esperanza de vida del árbol.
«Ha sido una gran suerte que llegaran hasta nuestros días tantas hayas trasmochas», comenta el director de Montes de la Diputación Foral de Gipuzkoa, Asier Arrese. «En Gipuzkoa, el 70% están en manos privadas, y me parece que se han conservado porque los baserritarras los estiman, los asocian a sus orígenes».
La Diputación es la que tiene la competencia en Montes. Cuando un propietario pide permiso para talar un bosque de hayas trasmochas, por regla general se le deniega. Fue en 1989 cuando se empezó a poner limitaciones a estas talas. En contraprestación, el propietario recibe una ayuda económica de unos 5 o 6.000 euros por hectárea.
Además, el ente foral se ha dedicado en los últimos años a comprar ciertos bosques o bosquetes. «Y en un plazo breve quisiéramos comprar otras trescientas hectáreas. Y si el propietario no quiere vender, es buena señal», considera Asier Arrese. «Pero no podemos garantizar que se puedan salvar todas las hayas trasmochas. Por un lado, los temporales derriban todos los años algunas, y por otro lado no hay dinero suficiente para preservar todos los bosques. Nos podemos comprometer con los montes públicos».
En Gipuzkoa, destacan las masas de hayas de Añarbe-Oianleku, Araotz-Arantzazu y Ernio (norte y sur).
El haya trasmocho es importante desde el punto de vista paisajísticio y naturalístico. Las hayas viejas son además un ecosistema muy favorable para los llamados insectos saproxílicos, que están seriamente amenazados en el continente europeo. Se pueden citar cuatro: 'Rosalia alpina', 'Osmoderma eremita', 'Lucanus cervus' (Ciervo volante) y 'Cerambyx cerdo' (Gran capricornio). Se califica como saproxílicos a los insectos que en, al menos una parte de su ciclo vital, dependen fuertemente de la madera muerta.
La Comisión Europea ha valorado muy positivamente el proyecto 'LIFE + Biodivetrsidad y trasmochos' elaborado por la Dirección e Montes del ente foral, que tiene por bandera la Rosalia alpina y Osmoderma eremita,dos insectos muy amenazados. Para la Directiva 92/43/CEE Habitat, asegurar a largo plazo la conservación de esos dos insectos es tan importante como hacerlo para el lince, el oso pardo y la foca monje.

2011-03-17

Elektrizitatea: Beharra ala negozioa?



Japoneko ondamendia denon ahotan dabilen honetan, energiaren kontzientzia hartzeko aprobetxa dezagun behingoz!
Etorkizuneko bidea energia berriztagarrien ekoizle txikietan dago, batetik energia berriztagarriak sortu eta bestetik kontzientzia hartzeko balioko du. Hortik etorriko da energia aurrezteko kontzientzia, AUTOSUFIZIENTZIAtik!!
Udalak eredu izan behar du, eta eraikin publikoetan inbertsioak berak egin eta eraikin pribatuetan egitera lagundu edo bultzatu. Elgoibarko udalak planteatzen duen eraikin publikoetan inbertsio pribatuak ez dauka zentzurik! Borondatea diruarekin demostratzen da, eta hemen etxeak egiteko ikerketek daramate dirua!!!
Elgoibar energetikoki hobetzeko adibideak mila daude, adibidez, Maalako argiteriaren zati handi bat zerura alperrik galtzen da.Itxurakeriak utzi eta efektiboak izan gaitezen!
1000 etxebizitza berri proiektatu dira, baina kontuan hartu ote da 2020 urterako etxeek bete behar dituzten Europatik ezarritako baldintzak? Ez ote da hobe etxeak eraberritzen hastea berriak egin aurretik? Eraikuntza bioklimatikoak egitea eskatzen du legeak, teknologia honen gainkostua lehenengo urtetik aurrera amortizatzen dela diote gainera. Nora begira gaude? Noren interesak defendatzen? Imaz eta konpañiarenak ala herritarronak?

AHTren kontrako taldeak 2008ko urtarrilean bidali zuen testua gogora ekarri nahi dugu. Duela hiru urte idatzia izan zen, eta ordutik hona atzeraka goazela dirudi. Zenbat eta beranduago hartu erabakiak, orduan eta gaitzagoa etorkizuna. Noiz utziko diogu gure ondorengoen ondasuna hondatzeari?

2008/01/08an argitaratua
Energiaren arazoa: Egungo egoera (1.zatia) Azken aldian denon ahotan dabil energiaren arazoa. EAEko kasua aztertzen hasi ezkero, Eusko Jaurlaritzatik eta EEE-EVEtik autosufizientzia elektrikora iristeko pausuak ematen ari direla esaten dute eta egun kontsumitzen dugunaren %70 ekoizten omen dugu. Beste batzuk aldiz (energia arloan adituak diren baina interesik ez duten taldeek, euren artean Unibertsitateko irakasleak, UNESCOk, Sindikatuek, ekologistek, etab.) dagoeneko %100ean gaudela diote, hots, kontsumoa beste ekoiztera iritsi garela zentral gehiago eraikitzeko beharrik gabe. Azken horiek, gainera, argi uzten dute autosufizientzia elektrikoa eta autosufizientzia energetikoa bi gauza guztiz ezberdinak direla, bai gure kasuan behinik behin. Diferentzia lehengaietan dago. La Gaviotan zegoen gasa agortu zenetik, EAEn autosufizientzia energetikoa %5ekoa da, hots, energia berriztagarriek sortzen duten elektrizitatea. Gainerakoa kanpotik ekartzen diren erregaiek sortzen dute. Ezin dugu halabeharrez, energiaz hitz egin aldaketa klimatikoaz hitz egin gabe. Gainontzeko %95 horretan sartzen dira nuklearra, ikatza, petrolioa edo gasa erabiliz elektrizitatea sortzeko "enpresak". EAEn zorionez, ez daukagu nuklearrik (Garoña bertan egon arren), baina zoritxarrez ezin dugu gauza bera esan besteez. Guzti horiek, neurri ezberdinetan izan arren, negutegi efektu eragileak diren gasak isurtzen dituzte atmosferara. Argi dago ikatzezko zentral batek Boroakoa bezalako gasezko batek baino gehiago kutsatzen duela, baina bigarren horrekin ere negutegi efektuko gasak handitzen goaz, Kyototik inoiz baino urrunago!



Energiaren arazoa: Negozioaren arazoa (2.Zatia) Nafarroaren kasuak argi erakusten du egungo politikarien interesa. Eolikoen inpaktu bortitzak Nafarroa ia-ia autosufizientea izatera eraman zuen arren (Europa mailan eredu), ondoren, Castejon-eko zentral termikoak eraikitzearekin erakutsi dute elektrizitatea negozio hutsa dela, soberakinak nahita sortu baitituzte inguruko herrietara saltzeko. EAEn ere gauza bera egin nahi dute, soberakinak sortu, jendea gehiegi kontsumitzera ohitu ondoren betikoek poltsikoak bete ditzaten. Baina horrek desoreka sozialez gain biziraupena mugatzen du! Baina zein da energiaren arazoari irtenbidea? Batzuk diote Nuklearra dela denetan errentagarriena eta negutegi efektua gutxien eragingo lukeena, baina batetik inguruko herrietako minbizi tasa altuek (umeetan leuzemia kasuak eta nagusietan bularretako minbizi kasuak Garoñan), eta bestetik istripu nuklearrak edo 40 urtetako funtzionamenduagatik 10.000 urtetan erradiazioa emango duten hondakinak kontrolpean edukitzeak daukan kostua jasanezina da etorkizuneko gobernuentzat (kostu hori enpresek jasango balute!). Baina gauzek horrela jarraituz gero, laster baino lehen izango dugu berriz nuklearren mehatxua Kyotoren aitzakiaz. Beste batzuk diote energia berriztagarriak direla etorkizuna, baina karakateko kultur ondarearen gainetik? Mutrikuko saiakerak ere argi utzi du energia berriztagarriak ere baduela bere kostua, bestela galdetu inguruko herrietako biztanleei. Gauza bat argi dago, ez dagoela energia sortzeko era garbirik. Beraz, kontsumoa jaisteko neurriak hartzen ez badira, etorkizun beltza datorkigu gainera.



Energiaren arazoa: Denon erantzunkizuna (3.Zatia) Aurreko atalean argi geratu zen bezala, energia garbiena kontsumitzen ez dena da. Batetik norbanakook hartu beharreko neurri asko daude honi buelta emateko, beraz, energia kontsumoa jaistea behar beharrezkoa da. Gobernuen partetik benetako estrategia aldaketa bat eman behar da. Ezin da onartu inondik inora egun dagoen gehiago kontsumitzearen aldeko politika. Administrazioek AHT bezalako energia xahutzaileak debekatu beharko lituzke, Nuklearraren mehatxua saihesteko. Halere, hemengo agintariek aldaketa klimatikoaren alde AHT egitea proposatzen dute, non kontsumo neurriak frantziako TGVtik hartuta dauden, eta Frantzian elektrizitatearen %80 nuklearretik sortzen dute. Gainera arrazonamendu hau hipokresia hutsa da, AHT ez baitator hegazkina ordezkatzera, honen osagarri izatera baino! Beraz, energiaren arazoaren trilogia honen ondorio bezala zera diogu: Aldaketa klimatikorik, Nuklearrik edota mendien industrializaziorik nahi ez baduzu esan ez AHTri!!!

2011-03-16

HAPOari eginiko alegazioen aurkezpeneko prentsaurrekoa

Norbanako, elkarte eta alderdi politiko ezberdinok HAPO honi erakutsitako ezadostasunaren inguruko prentsaurrekoko testua atxikiturik:

HAPOa berritu aurretik, zer nolako Elgoibar nahi dugun jakitea garrantzitsua dela deritzogu. Horretarako lehenik hausnarketa bat gizarteratu beharko litzateke eta honen ondorioetatik Elgoibar berregituratu.
Etxea teilatutik egiten hasi delakoan gaude, izan ere, kasu honetan interes talde ezberdinen beharrak ez dituela hasetzen ulertzen bait dugu. Zeinentzat da plan hau?
Umeekin ez da kontatzen: batetik ez dago umeak egon daitezken lekurik, batez ere euria dagoenean. Umeentzat egokitutako lekuak parkeak bakarrik direla dirudi. Non daude gure denboretako urmaeletako sapaburuak edo zuhaitzetako txabolak?
Gazteekin ez da kontatzen: lokaletatik irtetzeko ze aukera ematen zaie? Gaztetxerik ez dugu ikusten. Gazteentzat bideraturiko liburutegia, ordenagailuz hornitutako lokalak, bideo emanaldietarako lekuak ere ez dira ageri. Ensaio lokalak eta kultur sormenerako espaziorik ez dago.
Dohako lokal publikorik ez dago, horren ordez zerbitzu hau erabilera pribatuko lekuekin ordezten da.
Etxegintza
Kasu honetan ere lehenik beharren ikerketa serio bat egitea eskatzen dugu, eta ez babes ofizialeko eskaera kopurua aintzat hartzea, errealitatean gazteek babeseko etxeak erosi ere ezin dituztenean.
Alokairua behar da.
Egun dauden auzoak eraberritu behar direla pentsatzen dugu, adibidez, Urasandi helbarri eta nagusientzat ez da auzo ona, eta arazo honen inguruan ez da ezer ere egin.
Etxe zaharrak berritu beharko lirateke herrian zehar.
Eskailera mekanikoak herri guztitik barreiatu dira, baina igogailuak egokiagoak dira helbarri eta nagusientzat, gainera mantenimendu merkeagoa dute, zain egon beharrean jendea oinez ibiltzera bideratzen du osasuna irabaziz.
Kiroldegia herriarentzat zerbitzu bat izan behar da, eta beraz, herri erdian egon behar dela deritzogu, kalitatezko zerbitzu bat eskaintzeko behar den zabalkunderako lekua gordeaz (kuartela zegoen ingurua)
Sigmako etxeak egiteko plana bertan behera geratu behar dela deritzogu, herritik hain urrun egoteak gheto bihurtuko duen beldur gara, eta herrira desplazamenduak motordun ibilgailuz egingo direlakoan gaude.
Urasandi Berri: herriko lekurik onena izango denez, herritar guztion zerbitzura egon beharko luke. Bertan zer egin ondo pentsatu behar dela deritzogu, eta ez espekulazio inmobiliarioaren atzaparretan erori. Adibidez, errekari lurra bueltatu beharko genioke eta leku berde bat egin denon onurarako.

Etxeak egin behar badira, eraikuntzan aldaketa bat eskatzen dugu. Europako Etxebizitza jasangarrien legea gainera dator (1), eraikuntza bioklimatikoak egitea etorkizunera begirako balio erantsi bat litzateke, egun bizi dugun eta aurrera begira pairatuko dugun krisi energetikoari aurre eginaz bizi kalitatean ere irabaziaz.
Jasangarritasunarekin jarraituaz, garai batetako salto minihidraulikoak herritarrontzat berreskuratu beharko liratezke, eta ez etekinak atera nahi dituzten enpresentzat (Oñatiko kasua eredu bezala hartuaz)
Kamiñerokuan egungo etxeak eraberritzearekin ados gaude, baina tallarrak dauden lekuan sallobente erreka berreskuratu beharko litzake, ahal den neurrian kanalizazioarekin bukatuaz.

Errekak eta Ibaia:
Adituen esanetan, Europako ibaien legea ez du beteko: (2)
Deba ibaiaren zein haren ibaiadar diren erreken egoera hobetzeko hartu beharko liratekeen neurriak ez dira naturzaleen kapritxo bat, estatuko eta Europako legeek ezartzen duten eginbehar bat baizik. Azken bi hamarkadetan ur-ekosistemen kudeaketa baldintzatzen duten hainbat lege sortu dira, Europa-, estatu-, zein autonomi mailakoak eta horiek garatzea administrazio guztien eginbeharra da.

2000. urteko Uraren Esparruko Arteztaraua esaterako, Europako Batasuneko estatu guztiek bete beharreko dokumentua da, hartan oinarritutako legedi propioa sortu behar baitu estatu bakoitzak. Arteztarau honen helburu nagusia ur-sistema guztientzako babes-esparru bat eratzea da, eta ez naturaren ikuspuntutik bakarrik, baita edateko uraren eskuragarriasunaren, uholde-arriskuaren eta aisiaren ikuspuntutik ere. Gipuzkoako ubideen % 70-ek Europako legediak 2015 urterako ezarritako helburuak ez dituzte gaindituko. Gainera, Deba eta Oria ibaiak dira egoera okerrena duten bi ibaiak. Bestalde, Sallobente ibaia Gipuzkoako Uren Erabilera Iraunkorrerako Gidalerroaren arabera, egoera naturala berreskuratzeko lehentasunezko ibaien artean dago.

Horrenbestez, Udalari hainbat eskakizun egitea ezinbestekoa iruditzen zaigu, adibidez:

1- HAPOak, Elgoibarko erreka guztien zein Deba ibaiaren inguruan aurreikusten dituen proiektuetan arteztarauek eta legeek diotena aplikatzea eskatzen diogu udalari.

2- Are gehiago, egun dagoen eta etorkizunean izan daitekeen ibai eta erreka-ertzeko landaredia babesteko herri legea sortzea eskatzen diogu, besteak beste legez publikoak izan beharko liratekeen ibai-ertzetako lehen 5 metroak ibaiaren funtzionamendurako berreskuratzeko.

3- Eta behin ibaiak eta haren ertzak babestuta, ibaien kalitatea hobetzeko dagokioen eskualde bioklimatikoko eta altitudeko ibaiertzeko landaredia ezartzeko plana martxan jartzea.

Poligonoak:
Beharren ikerketa serio bat egin beharko litzateke etorkizuneko mehatxuak kontuan hartuz. Industriguneen beharra balego, industria tipo ezberdinen azterketa egin beharko litzake, eta industria ez kutsakorrenak erakartzen saiatu.
Enpresak Sallobentetik ateratzen lagundu.
Leruntxiki eta karkizanoko poligonoek lehen aipatutako ibaien legedia betetzen duten aztertu, eta edozein kasutan, momentu horretako legeak bete, ez proiektua onartua izan zen garaikoa
langile lokalak: herriko langileak hartzen dituzten enpresak onurak eduki beharko lituzkete, horrela infraestrukturak egitea ekidingo litzake, joan etorrietan denbora murriztu eta bizi kalitatea hobetuko litzake

Babesguneak
Etxeak eta poligonoak hazten doaz, baina babesguneek ez dute proportzio bera jarraitzen. Babesguneek hazkunde handiagoa behar dute.

Hondakinen inguruko informazioa faltan botatzen dugu: egun martxan dauden kasu ezberdinen esperientziak jakin nahiko genituzke (Usurbilgo atez atekoa eta abar, 5.edukiontzia edo beste adibideak)

Beste herrietako adibide batzuk hartzea ondo legoke. Izurtzako HAPOaren kasuan, herri kontsulta bidez erabakitzen da. Horrelako iniziatibak onak lirateke herri parte hartzea bultzatzeko.

Beste alegazio bat gazteleraz 2


(1)-Eraikuntza bioklimatikoak:
http://www.consumer.es/web/es/medio_ambiente/urbano/2011/02/26/199125.php



(2)-Hauek dia ur sistemekin zerikusia dituzten arteztarauetako batzuk.
Habitat arteztaraua (1992): http://europa.eu/legislation_summaries/environment/nature_and_biodiversity/l28076_en.htm
Uraren esparruko arteztaraua(2000): http://europa.eu/legislation_summaries/agriculture/environment/l28002b_en.htm
Uholdeen arteztaraua (2007): http://europa.eu/legislation_summaries/environment/civil_protection/l28174_en.htm
Ibaiak berreskuratzeko estrategia nazionala(2008): http://www.mma.es/portal/secciones/aguas_continent_zonas_asoc/dominio_hidraulico/conserv_restaur/
Gipuzkoako uraren erabilera iraunkorrerako gidalerroa (2007): http://agua.dandb.org/article/archive/23

Idatzizko Barren-en agertuko den errata aklaratu nahirik,:

Guk dioguna da Alfredok etxeak egiteko aitzakian babes ofizialeko datuak hartu dituela eta horiek ez direla errealak, bere esanetan 1374 eskaera daude
http://www.elgoibarren.net/content/view/2806/1

baina urruzunokoetan 253 baino ez (pentsa ze alde dagoen!!)
http://www.elgoibarren.net/content/view/2493/11/

eta gainera horietatik asko atzera botatzen ari omen dira bankuek krediturik ematen ez dietelako (babesekoak erosteko ere ez, pentsa!!)

Kasu honetan ere, lehenik eta behin, beharren ikerketa serio bat egitea eskatzen dugu, eta *ez babes ofizialeko eskaera kopurua aintzat hartzea*, errealitatean gazteek babeseko etxeak erosi ere ezin dituztenean edozein kasutan, babesekoak bai, baina alokairuzkoak bultzatzea nahiko genuke

2011-02-22

Industriguneak ez daitezela Elgoibartarron opioa izan

Espero dugu Jakobaren hitzaldiarekin guk bezain beste disfrutatu izana, ondorioa dena delakoa izanda ere.
De EUSTAT

Jakobaren hitzaldiaren ondoren, seguruenik denori sartu zitzaigula Zerain bisitatzera joateko gogoa.
Horrez gain, neurri handiago edo txikiago batean gure buruan erreflexioa sortu da: Zerainen hori egitea posible izan dute, baina ez dago Elgoibarrera exportatu daitekeenik, bi herriek ez daukate antzik: Zerain 250 pertsonatara iristen ez dan herri bat, Elgoibar berriz 11.000 biztanle ingurukoa. Elgoibarren ezin da asanblada bidez funtzionatu Zerainen bezela. Zerainen ia lanposturik ez zegoen, Elgoibarren makina bat daude, kanpotik ere jendea etortzen da hona lanera. Zerainen zerbait egin beharra zeukaten ez desagertzeko, Elgoibarren ez daukagu arrisku hori. Ezetz, Elgoibarren ez dagoela mehatzerik trena jartzeko... edo bai? Edo hori al zen hitzaldiaren funtsa?
De EUSTAT

Elgoibar Elgoibar da, eta Zerain Zerain!
Halere, gure ustez beste zerbait bada esportagarria: Inguruko herriek Aratz-Aizkorri parketik ateratzeko apostua egiten zuten bitartean, Zerainek sartzekoa egin zuen. Inguruko herriek ez bezela, Zerainen etorkizuneko apostua paisajista bat kontratatzea izan zen, ez enpresa gizon bat, bankero bat edo hiri batetako arkitekto bat (azken hau Elgoibarren gertatu den bezela)
De EUSTAT

Zerainen Ondarea hartu zuten ardatz; Natur ondarea, ondare historikoa, kulturala, industriala eta abar, eta horri etekina atera nahian ari dira, beti ere jasangarritasunaren ikuspuntutik. Ondare horrek ez dauka demaseko eta berehalako hazkunde bat, baina 30 urteren buruan, poliki poliki aurrera ateratzen ari dira eta Zeraindarren nortasuna sendotzen.
Zerainen alderdi politikorik gabe, asanblada bidez funtzionatzea erabaki zuten. Hitzaldiaren arrakasta ikusita, Elgoibarren bide berri batzuk zabaltzen ari direlakoan gaude!
De EUSTAT

Elgoibarren motorra egun industria dela ez dago zalantzarik. Halere, EUSTATek dioenez, industriaren pisua beheruntz doa, eta zerbitzuak ari dira garrantzia hartzen. Tendentzia jarraituz gero laister da lehenengo postuan. Lehenengo sektorea aldiz, egun ez da nabari ere egiten.
Ia 40 km2 ko azalera duen herri batean lehenengo sektoreak garrantzia gehiago edukitzeko lekua badauka, horretarako prestutasuna baldin badago. Badira gazte taldeak bide hau jorratzen hasi direnak, lehenago zeuden esperientziak jarraituaz. Haueri bideratu behar zaizkie industriara bideratutako laguntzak baino gehiago, azken finean nekazariak bait dira ingurugiroa zaintzen dutenak!
Etorkizuna, halere, 4.-5. sektoreetan egongo dela dirudi. Horretarako Industria traba bat izan liteke. Jakobari Barren-en egin dioten entrebistan dioen bezala, Elgoibarrek zer eskainiko dio tele-lana egiten duen etorkizuneko langile horri hemen gera dadin? Are gehiago, gaur egun lanaz gain zer eskaini ahal dio A8ko sarreran goizero goizero ittotzen den Elgoibarrera lanera datorren horri hemen geratzeko?
Edozein kasutan, Elgoibartarrok Elgoibarren gustora egotea da garrantzitsuena, eta etorkizunean ere horrela izatea gustatuko litzaiguke.
Jakoba hona etorri zen bezala, gu Donostiara Elgoibarri buruzko hitzaldia ematera joango bagina, lortuko ote genuke entzuleak Elgoibar bisitatzeko gogoekin irtetzea hitzalditik?
Mila esker Jakoba, ordu eta erdiz amesten laguntzearren. Hemendik aurrerakoa gure lana da
De EUSTAT

2011-02-13

Jakoba Errekondo

De HAPO ERAKUSKETA






Gure agendan ageri dan bezela, Otsailan 21ian arratsaldeko 19:15etan Jakoba Errekondo etorriko da Elgoibarko kultur etxera. Jakobak ez dau presentazio askon biharrik, baina bada ezpada despistauren bat baldin badago ere, sarrera txiki bat botako dogu. Seguruenez, gehixenontzat zapatu goizetako euskadi irratiko Landa-berri saiuagatik izango da ezaguna. Paisajista eta agronomoz gain, beste gai askotan aditua da Jakoba. Tartian, Zerain, Gipuzkoako herritxo honetako kudeaketa lanetan ere aritzen da gaur egun.
Elgoibarrera etortzeko gonbitan arrazoia zera izan da, herrigintzan berak daukan esperientziatik ikasi nahiko gendukela, gure herrira begira ea zer aplikatu daitekeen jakiteko, eztabaidatzeko eta erreflexionatzeko.

Gaur (otsailak 13) berarekin egoteko aukera euki dogu Lasturren, talo egunian egon baita hitzaldi bat ematen. Gaurko hitzaldixa Euskal Herriko Paisaiaren Historiaren inguruan izan da. Azkenian Asier Galdosen laguntza gabe egin badu ere, oso interesgarrixa iruditxu jaku. Bertan, duela 15.000 urtetatik hona paisaiak, kulturak eta lanbidiek eduki daben bilakaera kontatu digu, datuz hornituta. Hitzaldi oso interesgarrixa izan da eta mito pila bat hankaz gora bota dizkigu bai kultura, historia eta baitxa landarien inguruan ere.

Halere, Jakoba ez dogu Elgoibarrera gonbidatu hitzaldi hori bera emateko, ez eta gure "dotrina" edo herrigintza ikuspuntua esplikatzeko ere. Gorago aitxatu dogun bezela, Jakoba, bere esperientzia kontatzeko eta hortik ikasteko gonbidatu dogu. Gaur pasau jakun antzera, datorren astian ere mito pila bat hankaz gora botako dizkigulakuan gaoz.

Gaurko hitzaldixan ondoren berakin berbetan, Elgoibarko HAPOren inguruko pare bat datu eman dizkiogu: 1000 etxebizitzatik gora, eta 300.000m2tik gorako 9 poligono berri proiektatu ditxuez. A priori, badirudi gurekin ados dagola hau astakeri bat dala esaterakuan. Gainera pare bat datu ere eman dizkigu: Etorkizuna zerbitzuetan dago, Gipuzkoako Barne Produktu Gordinaren % handiena honek hartzen duelarik.
Bada ezpada, EUSTAT-en begiratu dugu, eta zera ikusi dugu: 2009ko datuetan Industriak duen pisua %25 ingurukoa da, eta hortik makina erramintari gutxi dagokiolakoan gaude.

De EUSTAT


Behin poligonoak eginez gero, lur hori ez da berriz berrerabilgarria izango, eta industriaren etorkizuna asiako mehatxuarengatik zalantzan dagoenean, reflexionatzeko puntu bat delakoan gaude.

Jakobak, erreflexionatzeko zera esan digu, zelako Elgoibar nahi duzue etorkizunean? Hori da lehenengo egin behar den lana, eta ondoren horra iristeko beharrak eztabaidatu, ez lehenengo etxeak eta poligonoak egin, eta ondoren nola bete pentsatu.
Adibidez, zergaitik 1000 etxe berri ez, eta 300 bai, edo alderantziz? Edo bat ere ez zergaitik?

Poligonoak, egun, aberastasun iturri baino, aberastasun "zulo" dira. Gure artean diogun bezela, poligonorik gabe ere badago bizitza, eta hobea gainera!

Jakobarekin poligono gabeko aberastasun iturrien inguruko erreflexio bat egin nahiko genduke batetik, eta herritarren parte hartzearen inguruko esperientzia entzun nahiko genduke bestetik.

Guretzat parte hartzea ez da mugatzen 4 urtean behineko bozka eta erakusketa bat jartzera kasurik egiten ez dioten buzoi eta alegazioekin. Guretzat parte hartzea asanbladan biltzea eta erabakitzea da, urtetan egiten gatozen bezela.

Badakigu Zerain eta Elgoibar tamainaz oso ezberdinak direla, baina ikasgaiek balioko dutelakoan gaude.

Gauza bat argi daukagu, zuekin batera ikasi nahi dugu, beraz, zenbat eta buru gehiago, orduan eta aburu hobeagoak lortuko ditugulakoan, honetan interesa daukazuen GUZTIORI (Baita Udaleko gobernu taldeari ere) gonbita pasatzen dizuegu kultur etxera etortzeko entzun, eztabaidatu eta ikastera. Seguru denok hartuko dugula ideia berriren bat, eta ideia zaharren bat baztertu. Egun ingelesez erabiltzen den bezala Creative Commons, guztion erabilerarako eta onurarako izan dadila.

Datorren astelehena bitarte, Euskal Telebistako Kalifornia saioan Jakobari eginiko elkarrizketa honekin uzten zaituztegu. On egin



2011-02-10

HAPO-aren alegazio eta proposamenak

Udaletxiak proposatzen daban Herri Antolakuntza Plan Orokorra dala eta, zerbait eiñ biharrian aurkitxu gera. Denbora askorik gabe baina, gogo askokin hartu dogu kontu hau, HAPOak gure herrixan aldaketa asko eragin dezake eta.

Hasteko, gogoratu San Bartolome kalian ipini deben erakusketia otsailaren 28rarte daola zabalik. Alegaziuak eta proposamenak eitteko epia berriz, martxuaren 15ian amaitzen da. Hauek, Hirigintza Sailan aurkeztu bihako dira epe barruan.

Gure asmoa, proposamen bateratu bat aurkeztea da. Prozesuan zehar ikusitako partehartze eskasari buelta ematen saiatzia. Hortarako sortu dogu tarte hau, herritarrok modu zabalian proposamen hori eraikitzeko aukera izateko. Behian agertuko jatzuen emailian, norbanako bezela dittuzuen proposamen edo alegaziuak bidaltzera gonbidatzen zaitxuztegu. Ondoren, danon erantzunekin eta danon artian, gure arteko batera-puntuak aurkitzen saiatuko gera, indarrak batuta, alegazio eta proposamen amankomun bat aurkezteko. Herritar talde baten izenian zerbait gehiago lortu dezakegu.

Proposamenak eitterako orduan baliagarri izango zaizkizuen planoak hemen dituzue (azken urteetako obrak ere baloratzea interesgarria iruditzen zaigu).
HAPOak planteatzen dittuen gai nagusien planoak hauek dira:


















Beheko planing-ian ikusiko dozuen moduan, Jakoba Errekondo (bideoa) etorriko da hitzaldi bat ematera. Jakoba, paisajista da lanbidez, denboraren poderioz paisaiak izan duen bilakaeraz eingo digu berba. Hortaz gain, Zerain herrixan martxan jarri deben herrigintza eredu ezberdinari buruz mintzatuko da.





PLANING-a:

- Otsailaren 21ean, Jakoba Errekondoren hitzaldixa egongo da Kultur Etxeko hitzaldi gelan 19:30ean.
- Otsailaren 22an 18:30ean bilduko gera Kultur Etxeko hitzaldi gelan proposamenak aztertu eta eztabaidatzeko, eta hortik aurrera eman biharreko pausuak zehazten jungo gera.
Proposamenak helbide honetara bidali ditzakezue, okilbeltzak@gmail.com.